Nowy zawodnik Wybrzeża chce udowodnić, że warto w niego zainwestować

Kevin Juhl Pedersen jest jedną z nowych twarzy w zespole Zdunek Wybrzeża Gdańsk. Duńczyk z angażem w eWinner 1. Lidze Żużlowej wiąże spore nadzieje, choć zdaje sobie sprawę, że czeka go ciężki bój o to, aby przebić się do składu Eryka Jóźwiaka.

Zakontraktowanie młodego zawodnika (rocznikowo 20-latek) w Gdańsku było sporą niespodzianką. Tym bardziej że na pozycję jeźdźców u23 i u24 w Wybrzeżu są m.in. Drew Kemp, Lukas Fienhage, czy Aleksandr Kajbuszew. W klubie znad morza nie chcą jednak zamykać przed nim furtki i dadzą mu szansę treningów i rozwoju. Kto wie, być może będzie on jokerem w talii Joźwiaka i ważnym ogniwem w walce o awans do PGE Ekstraligi.

– Byłem w kontakcie z kilkoma klubami, ale kiedy okazało się, że Wybrzeże okazuje mną zainteresowanie, to uznałem to za świetną okazję, aby dodać się do naprawdę fajnego i dobrego klubu. Wiele słyszałem dobrego o nowym menedżerze drużyny, a ponadto dla tej drużyny punkty zdobywa mój kolega z Holsted Tigers – Rasmus Jensen – przyznaje w rozmowie z twojportalzuzlowy.pl, Kevin J. Pedersen.

Przynajmniej na razie szóstego zawodnika Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Danii czeka walka o skład. Rozpocznie ją już lada moment, bowiem w czwartek ma się pojawić w Gdańsku po raz pierwszy. – Wybrzeże ma wielu dobrych zawodników i od początku będę musiał pokazać, że jestem szybki i że opłaca się, aby na dłuższą metę we mnie zainwestować. Nie mogę doczekać się przyjazdu do Gdańska, aby spotkać wszystkich z zespołu oraz związanych z klubem – dodaje.

Kevin Juhl Pedersen jest jednym z zawodników, którzy w jakimś stopniu mogą skorzystać na nowych przepisach, które obowiązują w polskich ligach, czyli mowa tu o konieczności posiadania żużlowca do lat 23 i 24. – Uważam, że to dobry ruch, który da szansę rozwoju kilku nowym i dobrym zawodnikom.

W ubiegłym sezonie Pedersen na brak dobrych wyników narzekać nie mógł. Zajął m.in. tak, jak już wspomnieliśmy – szóste miejsce w młodzieżowych mistrzostwach Danii, gdzie do udziału w biegu finałowym zabrakło mu tak naprawdę punktu (10 „oczek” wywalczyli też Jonas Seifert-Salk i Emil Breum, a w finałowej batalii pojechał ten pierwszy, który wygrał liczbą „2” przy nazwisku – dop. aut.). – Tak, to były dla mnie naprawdę dobre zawody. Jednak miewałem lepsze, jak chociażby Oberkrämer Pokal (w Wolfslake – dop. aut.), gdzie wygrałem z maksymalną zdobyczą punktową, pokonując zawodników z pięciu krajów (w zawodach udział wzięli m.in. Tim Sørensen, Emil Breum, Witor Przyjemski, Noel Wahlqvist czy Ben Ernst – dop. aut.).

Nowy nabytek Zdunek Wybrzeża Gdańsk był również najskuteczniejszym zawodnikiem duńskiej Division 1 osiągając średnią ponad dwa punkty na bieg. Ścigał się również w Allsvenskan League. – To był dla mnie dobry rok. Wypracowałem swój styl na motocyklu i miałem czas na znalezienie odpowiednich ustawień silnika, które idealnie będą pasowały do mojej osoby i mojego stylu jazdy. Pandemia COVID-19 sprawiła, że wielu zawodników ograniczyło liczbę startów, albo zostało w Polsce i to dało mi możliwość jazdy po Szwecji. Dostałem kontrakt w zespole Vargarny Norrköping.

Pedersen obecnie mieszka w Gminie Bramming, która położona jest między Esbjerg, a Holsted w regionie południowej Danii. Rozmawiając z Kevinem, zapytaliśmy go, o jego początki z „czarnym sportem”. – Mając zaledwie cztery lata, zacząłem próbować różnych sportów, aby dowiedzieć się, co będzie dla mnie najfajniejsze. Padło na żużel. Rodzice mnie bardzo w tym wspierają, bo uważają, że wspaniale widzieć, jak się ścigam i że mi na tym zależy. Nie mam takiego typowego wzoru do naśladowania, ale dużo przypatruję się najlepszym zawodnikom i staram się wykorzystać coś od każdego z nich.

W pogawędce z jeszcze 19-letnim zawodnikiem nie mogło zabraknąć wątku dosyć żużlowego nazwiska. Przez światowy speedway przewinęło się wielu Pedersenów. Zapytaliśmy, czy jest spokrewniony w jakimś stopniu z Nickim lub np. z Bjarne. – Nie, nie jestem. Jestem pierwszym w rodzinie, który jeździ na żużlu. Mój dziadek ścigał się na motocrossie oraz gokartach, z kolei mój tato rywalizował na skuterach wodnych, a także brał udział w wyścigach rallycrossu.

źródło: inf. własna